نادم نه ای؟ زدَور خود ای آسمان هنوز
دشمن به گریه آمدوتو سرگران هنوز
شرمت نشد فرات؟ که لب تشنه جان حسین
بسپرد در کنار تو و تو روان هنوز
غلتان به خون، برادرِ با جان برابرم
دردا که زنده ام منِ نامهربان هنوز
ای شاه تشنه لب، که ؟ برید از قفا سرت
کآید صدای العطشت بر سنان هنوز
آواز کوس،بانگ جرس،صوت الرّحیل
شرح جفای شمرو سنان درمیان هنوز
ای صاربان، عنان شتر بازکش دمی
در خواب رفته اصغر شیرین زبان هنوز
نیر تبریزی
بهار و باغ و گل و بوستان و بلبل مست
به دون فیض تو هیچ است هیچ هر چه که هست
خوش آن گروه که دیوانه وار در همه عمر
شکسته اند به پای محبتت سرودست
چو آفتاب زآغوش کبریا تابید
جبین هر که به سنگ بلای دوست شکست
در آن زمان که خدا خلق کرد عالم را
زمام هستی خود را به تار زلف تو بست
چه جای حیرت اگر من زپا درافتادم
که زیر کوه غمت آسمان زپای نشست
هنوز جام بلایت به دست ساقی بود
که ما شدیم به یک جرعه خیالی مست
می محبت تو در بهشت تا جوشید
فرشتگان الهی شدند باده پرست
هنوز صحبت پروانه حرف شمع نبود
که من به گرد تو می سوختم به بزم الست
فتاد "میثم" بی دست و پا به دامن تو
چو قطره ای که به دریای بی کران پیوست
غلامرضا سازگار
منبع:نخل میثم
دلبرا گربنوازی به نگاهی مارا
خوش تراست ار بدهی منصب شاهی مارا
به من بی سرو پا گوشه ی چشمی بنما
که محال است جز این گوشه پناهی مارا
بر دل تیره ام ای چشمه ی خورشید بتاب
نبود بد تر از این، روزِ سیاهی مارا
رحمی ای خضر، بر این سوختگان بهر خدا !
که نمانده است بجز شعله ی آهی مارا
از ازل در دل ما تخم محبت کشتند
نبود بهتر از این مِهر، گیاهی مارا
گرچه از پیشگه خاطر عاطر دوریم
هم مگر یاد کند لطف تو گاهی مارا
با غم عشق که کوهی است گران بر دل ما
عجب است ار نخرد دوست به کاهی مارا
نه دل آشفته ترو شیفته تر از دل ماست
نه جز آن خاطر مجموع، گواهی مارا
«مفتقر» راه به معموره ی حسن تو نَبُرد
بده ای پیرخرابات، تو راهی مارا
«محمد حسین غروی اصفهانی»
منبع:دیوان مفتقر
