ای نهال باغ بیرنگی زآب و گل برآ

فرصتی داری زگرد اضطراب دل بر آ

همچو خون، پیش از فسردن زین رگ بسمل بر آ

قلزم تشویق هستی، عافیت امواج نیست

مشت خاکی جوش زن، سرتا قدم ساحل بر آ

نه فلک آغوش شوقی انتظار آماده است

کای نهال باغ بیرنگی ز آب و گل بر آ

از تکلف درفشارقبر نتوان زیستن

چون نفس دل هم اگر تنگی کند از دل بر آ

شوخی معنا برون از پرده های لفظ نیست

من خراب محملم، گو لیلی از محمل بر آ

خلقی آفت خرمن است اینجابه قدر احتیاط

عافیت می خواهی از خود اندکی غافل بر آ

کلفت دل دانه را از خاک بیرون می کند

هر قدر بر خویشتن تنگی از این منزل بر آ

عبرتی بسته است محمل بر شکست رنگ شمع

کای به خود وامانده در هررنگ ازاین محفل بر آ

تا دو عالم مرکز پرگار تحقیقت شود

چون نفس یک پرزدن بیدل! به گرد دل بر آ

«بیدل دهلوی»

 منبع: کتاب بیدل به انتخاب بیدل